Home

Jakie są sposoby na długowieczność?

Wiele osób uważa, że długość życia zależy w dużej mierze od predyspozycji genetycznych.

Jednakże geny odgrywają znacznie mniejszą rolę niż kiedyś sądzono. Dużo ważniejszą kwestią jest styl życia, dieta czy aktywność fizyczna.

Dlatego dzisiaj przedstawimy 11 sposobów na długowieczność – omówimy zdrowe nawyki, które pozwolą Ci dłużej cieszyć się zdrowiem.

Jedz dużo produktów roślinnych!

Produkty pochodzenia roślinnego powinny stanowić główny element naszego odżywiania.

Badania od lat dowodzą, iż spożywanie szerokiej gamy produktów roślinnych, takich jak owoce, warzywa, orzechy, nasiona, czy produkty pełnoziarniste, wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem chorób i wpływa istotnie na długowieczność.

Święta Hildegarda, która była wizjonerką żyjącą w XII wieku postanowiła wytworzyć pewnego rodzaju dietę, która jak się okazuje może być naprawdę

ciekawym rozwiązaniem dla wszystkich osób, które odczuwają nadmiar stresu i cierpią z powodu zbyt dużej ilości zanieczyszczeń. Dzięki tej diecie można cieszyć się zdrową i świetną formą. Jeśli zależy Ci na tym, aby Twoje zdrowie prezentowało się iście fantastyczne to zobacz co takiego wymyśliła święta Hildegarda, aby można było żyć pełnią życia!

Ból towarzyszy ludziom od zawsze. Dorośli z czasem nauczyli się go rozpoznawać i sobie z nim radzić, ale co w przypadku dzieci? One również doświadczają bólu, co wbrew pozorom jest dla nich dobre, ponieważ jest to jeden z pierwszych objawów, ostrzegających o zagrożeniu. 

Malutkie dzieci także odczuwają ból.

Wiele mitów powstało na temat zagadnienia dotyczącego odczuwania bólu przez dzieci, szczególnie niemowlęta.

Jako, że maluszki nie werbalizują swoich uczuć bardzo długo uważano, że nie odczuwają bólu lub, że  poziom odczuwania nie jest tak rozwinięty jak u starszych osób.

Na szczęście takie myślenie jest już nieaktualne, obecnie powszechne jest przekonanie o tym, iż dzieci nie powinny cierpieć. Naukowcy potwierdzili, że dziecko na etapie życia płodowego między 30, a 37 tygodniem jest zdolne do odczuwania bólu.

Hasło „badania prenatalne” rodzi wiele emocji. Niepotrzebnie. Jak w przypadku każdej diagnostyki mają swoje zalety, ale i ograniczenia. Na czym polegają, kiedy się je stosuje, kto może Cię na nie skierować? Odpowiadamy na najczęstsze pytania dotyczące badań prenatalnych.

BADANIA PRENATALNE

To nie jest jedno, a cały szereg różnego rodzaju badań – od testów z krwi matki, przez USG, aż po bardziej inwazyjną diagnostykę (np. pobieranie materiału genetycznego dziecka przez powłoki skórne brzucha matki lub szyjkę macicy). Ich zadaniem jest ocena stanu anatomicznego dziecka i wykrycie ewentualnych wad genetycznych. Dzięki temu niektóre nieprawidłowości rozwoju płodu czy choroby można leczyć jeszcze zanim dziecko się urodzi (w brzuchu matki) albo od razu po narodzinach.

Istotą osteoporozy, choroby metabolicznej kości, jest obniżenie jej wytrzymałości spowodowane ubytkiem masy i osłabieniem struktury, prowadzące do wzrostu łamliwości kości. Jawnej klinicznie, zaawansowanej osteoporozie towarzyszy zgarbienie sylwetki: okrągłe plecy i wypięty brzuch, bolesność pleców, ograniczona elastyczność kręgosłupa itp.

Co łączy osteoporozę z Archimedesem?
Język! Połowa słowa osteoporoza to greckie ostéon czyli kość.

Szpecąca krosta na czole czy nosie może spowodować ambaras w życiu nastolatków. Jak im pomóc opanować emocje i zaakceptować wygląd radzimy w dzisiejszym artykule. Zapraszamy do lektury!

Młody człowiek budzi się rano z twarzą pokrytą krostami i zaczyna się dramat: „Wszyscy TO zobaczą, nie mogę iść do szkoły, nie chcę tak wyglądać”.

Co robić?

Zamiast mówić: „Nie martw się”, lepiej powiedzieć: „Rozumiem, że jest ci ciężko, zastanowimy się, jak można ci pomóc”. Takie stwierdzenie daje ukojenie i nadzieję.

Kiedy szwankuje tarczyca, odpowiednie żywienie to podstawa. Pozwoli ci zrzucić zbędne kilogramy, ale przede wszystkim wspomoże leczenie. Zobacz, co, jak i ile powinnaś jeść, aby utrzymać chorobę w ryzach.

To przewlekłe, limfocytowe zapalenie tarczycy. Należy do schorzeń autoimmunologicznych, czyli takich, w których układ odpornościowy organizmu niszczy własne komórki. W przypadku tej choroby celem ataku jest tarczyca. Dlaczego tak się dzieje, dokładnie nie wiadomo. Pewne jest jednak to, że w krajach rozwiniętych od ponad 50 lat częstość zachorowań na chorobę Hashimoto stale wzrasta.