Masz wrażenie, że sprzeciw i te słynne „Nie”, stało się ostatnio ulubionym słowem Twojego dziecka? Radzę, co zrobić, aby wypowiadało je… nieco rzadziej. Dzisiejszy artykuł specjalnie dla rodziców nastolatków – w tym moim sąsiadom :-)!
Niech uspokoi Cię fakt, że tzw. konflikt pokoleń jest stary, jak świat.. I wcale nie oznacza, że z Twoim dzieckiem dzieje się coś złego. Wręcz przeciwnie, w ten sposób nastolatek – szuka swojej tożsamości, uczy się formułować własne niezależne poglądy. Psychologowie uważają wręcz, że wyjdzie mu to na zdrowie.
No tak, ale jak Ty masz zachować spokój w tym wszystkim? Tym bardziej, że atmosfera w domu z dnia na dzień – staje się coraz bardziej napięta…
POZWÓL DZIECKU NA WŁASNE DECYZJE
Pogódź się z faktem, że dziecko chce decydować o sobie.
Nie narzucaj swojej woli, gustu i poglądów.
Na pewno często myślisz, że wiesz wszystko najlepiej. Ale… Nie upieraj się, że syn ma chodzić w swetrach, jeśli on woli bluzy z kapturem. Daj dziecku wybór. Nie każ córce wieszać obrazów w pokoju, skoro ona woli plakaty. Pozwól, o ile to możliwe – by zaczęło podejmować decyzje za siebie.
Niech w życiu nastolatka istnieją dziedziny, w których decyzje należą tylko do niego (np. styl ubierania, wystrój pokoju). Pozostawiając dziecku tyle swobody, rzadziej usłyszysz „nie”.
Więcej pytaj, mniej nakazuj.
Unikaj jednak pytań, na które można odpowiedzieć tylko „tak” albo „nie”. Przykład? Chcąc zaplanować wakacje, nie mów: „W tym roku jedziemy całą rodziną nad morze”. Powiedz raczej: „Co myślisz o tym, aby w tym roku pojechać na wczasy nad morze?”.
NIE BROŃ PRZED KONSEKWENCJAMI
Człowiek uczy się na błędach. Choć nie chcesz, aby Twoje dziecko dostawało od życia takie lekcje, czasami warto dać je nastolatkowi.
♦ Nie ukrywaj, co myślisz o jego złym zachowaniu.
Niech dziecko wie, że pewnych jego opinii i zachowań nie pochwalasz. Opisz ich konsekwencje (np. „Gdy będziesz wieczorami grał na komputerze zamiast czytał, nie zdążysz z lekturą na czas”). Nie przekonałaś go?
♦ Nie trać spokoju.
Co więcej, pozwól, aby nastolatek postawił na swoim. Nawet, gdy wiesz, że skutki będą opłakane (oczywiście stój z boku z pomocną ręką, jednak nie wyciągaj jej zbyt wcześnie). Gdy odczuje dotkliwe konsekwencje na własnej skórze, może następnym razem przyzna mamie rację.
ZAPOWIEDZ KARĘ, JEŚLI TO KONIECZNE, MIMO ŻE USŁYSZYSZ SPRZECIW
Kara nie zawsze przynosi skutek i często sięganie po nią to ostateczność. Musisz się jednak 
do niej odwołać, kiedy czujesz, że tracisz kontrolę nad zachowaniem dziecka w sprawach zasadniczych.
♦ Opisz problem.
Powiedz, np. „Jest dla mnie niedopuszczalne, abyś ustaloną wcześniej godzinę powrotu do domu zmieniał według swojego widzimisię. W tym przypadku absolutnie nie zamierzam ustąpić”.
♦ Powiedz o skutkach.
Ostrzeż, co zrobisz jeśli dziecko po raz kolejny sprzeciwi się Twojej decyzji (pozbawisz go przywileju, np. wychodzenia na dyskoteki).
♦ Dotrzymaj postanowień.
Nie poprzestawaj wyłącznie na zapowiedziach. Konsekwentne spełnienie kary będzie sygnałem, że nie rzucasz słów na wiatr.
Różnica zdań – to nie brak szacunku
Ty i dziecko możecie się spierać, ale… Przerwij dyskusje, gdy nastolatek próbuje podnosić głos, trzaska drzwiami, używa wulgaryzmów. Powiedź, że boli Cię takie zachowanie, ale wysłuchasz jego opinii, kiedy się uspokoi.
Kompromisy zamiast nakazów
Nastolatek jest bardzo wyczulony na nakazy rodziców, szczególnie formułowane w sposób nie znoszący sprzeciwu.
Spróbuj, na tyle – na ile jest to możliwe, wspólnie z dzieckiem podejmować decyzje. Planując na przykład wolny czas, bierze pod uwagę jego plany. Wymagaj jednocześnie, aby uwzględniał nasze oczekiwania. Taka nauka zawierania kompromisów jest ważna dla obydwu stron. Dajesz też dziecku sygnał, że jego zdanie jest dla Ciebie ważne i szanowane.
A może dzięki temu sprzeciw, który gościł każdego dnia – odejdzie w zapomnienie… 🙂
Cześć! Jestem współautorką tego bloga i bardzo się cieszę, że tu jesteś!
Kim jestem?
Szczęśliwą mamą. Miłośniczką Toskanii. Blogerką z przyjemności, z zamiłowania. Pasjonatką zdrowego stylu życia, szeroko rozumianej – naturalnej pielęgnacji całego ciała. Kobietą dbającą o własne słowa, myśli i duszę. Żyjącą zgodnie z zasadą – „Wszystko do nas wraca”.
Zdrowy styl życia to moim zdaniem nie tylko zdrowa dieta (choć ma kluczowe znaczenie), aktywność fizyczna (też joga), odpoczynek, medytacja, odpowiednia ilość snu, zażywanie suplementów, ale również codzienne nawyki, które bardzo decydującą o jakości naszego życia.
Zdrowy styl życia to też pielęgnacja i stosowanie dobrych, naturalnych kosmetyków. A także codzienne dążenie do stawania się lepszą wersją samego siebie.
Zapraszam do komentowania i zadawania pytań.
Zostaw ślad po sobie 🙂
