Nie kocham Cię

Kiedy maluch mówi: „NIE KOCHAM CIĘ, MAMO!”

Oj… To przykre..

Choć to faktycznie niemiłe, taka sytuacja zdarza się prawie każdej mamie. W chwili buntu, gdy próbowałaś narzucić dziecku swoją wolę, ono krzyknęło: „nie lubię, nie kocham”. Ta reakcja dziecka jest całkowicie naturalna.

Około drugiego roku życia, w rozwoju psychicznym dziecka następuje duży skok: uzyskuje ono świadomość własnego „ja”.

Oznacza to, że zaczyna widzieć i rozumieć, iż ono i mama to dwie zupełnie oddzielne osoby, że samo może decydować o różnych rzeczach. Zatem ochoczo to robi. Podkreśla: „Ja sam, ja nie chcę, ja chcę”.

Jednocześnie dociera do niego, że jego ukochana mama czasami się gniewa i narzuca rzeczy, które mu wcale nie odpowiadają. Na przykład, każe jeść zupę albo kładzie spać, gdy on nie chce, bo chce się bawić.

Drugi i trzeci rok życia

Dziecko między drugim a trzecim rokiem życia przyjmuje już do wiadomości, że świat i bliscy ludzie zachowują się różnie. Powoli zaczyna w nim kiełkować świadomość i myślenie abstrakcyjne. Jeśli przez moment nie ma przy nim mamy, to nie oznacza, że nie ma jej wcale, ale że np. poszła do pracy.

Nie jest to dla malucha powód do rozpaczy, bo wie, że mama wróci. Potrafi utrzymać jej obraz w pamięci.

Kłopoty z wyrażaniem uczuć

W tym trudnym i ważnym okresie dzieci doświadczają rozmaitych emocji – ale nie potrafią o nich mówić. Wiedzą, że dzieje się coś, co im się nie podoba, że muszą wracać ze spaceru, a tak dobrze bawią się na placu zabaw, oraz że źródłem tej zmiany jest mama. W takiej sytuacji najłatwiej im odreagować, mówiąc: „Nie lubię Cię, nie kocham!”

Po prostu dziecko operuje jeszcze ograniczonym zasobem pojęć, nie potrafi negocjować, dyskutować. Próbuje „walczyć o swoje”. Nie ma sensu odbierać tego osobiście – to w żadnym razie nie jest informacja o rzeczywisty stosunku emocjonalnym do mamy.

Warto natomiast przy takiej okazji – spróbować dotrzeć do tego, o co dziecku naprawdę chodzi. Można powiedzieć: „Rozumiem, powiedziałeś, że nie kochasz mamy, bo mama nie pozwoliła Ci dłużej się bawić.” Dziecko zapewne potwierdzi sugestię dorosłego. Wtedy tłumaczymy mu: „Ale my tu jeszcze wrócimy, gdy zjesz obiadek i pośpisz chwilkę”. Takie doprecyzowanie, na czym polega „frustracja” dziecka, jest bardzo mądrym krokiem: uczymy maluszka mówić, co myśli i czuje.

WAŻNE!

Na gniewne słowa maluszka zawsze reaguj spokojem. Ono wcale tak nie myśli, to przypływ emocji.
Gdy dziecko mówi: „Nie kocham Cię”, Odpowiedz Mu: „A ja Cię bardzo kocham, bardzo; i zawsze będę Cię kochać”. Utwierdzi to maluszka w przekonaniu, że choćby nie wiem co się działo, na miłości mamy zawsze może polegać. ZAWSZE.

Inezz

Cześć! Jestem współautorką tego bloga i bardzo się cieszę, że tu jesteś!

Kim jestem?
Szczęśliwą mamą. Miłośniczką Toskanii. Blogerką z przyjemności, z zamiłowania. Pasjonatką zdrowego stylu życia, szeroko rozumianej – naturalnej pielęgnacji całego ciała. Kobietą dbającą o własne słowa, myśli i duszę. Żyjącą zgodnie z zasadą – „Wszystko do nas wraca”.

Zdrowy styl życia to moim zdaniem nie tylko zdrowa dieta (choć ma kluczowe znaczenie), aktywność fizyczna (też joga), odpoczynek, medytacja, odpowiednia ilość snu, zażywanie suplementów, ale również codzienne nawyki, które bardzo decydującą o jakości naszego życia.

Zdrowy styl życia to też pielęgnacja i stosowanie dobrych, naturalnych kosmetyków. A także codzienne dążenie do stawania się lepszą wersją samego siebie.

Zapraszam do komentowania i zadawania pytań.
Zostaw ślad po sobie 🙂