Ciężki jest los marynarza. Wietrzno, mokro i do domu daleko. W czasach nowożytnych wcale nie mieli oni łatwiej. Dodatkowo musieli oni zmagać się z wieloma, dziś już praktycznie nieznanymi chorobami. Jedną z nich był gnilec, szerzej znany jako szkorbut. Dokuczał on już Wikingom, którzy radzili sobie z nim za pomocą cebuli. Choroba ta dawała się też we znaki uczestnikom średniowiecznych wypraw krzyżowych. Aż przyszedł rok 1492, a wraz z z nim rozpoczęła się era Wielkich Odkryć Geograficznych. Szkorbut stał się prawdziwą plagą nowożytnych marynarzy. Z jego powodu podczas swej podróży dookoła przylądka Dobrej Nadziei Vasco da Gama stracił 2/3 swojej załogi. Chorym na szkorbut wypadały zęby, krwawiły dziąsła, źle się goiły albo odnawiały zagojone już rany, byli osłabieni fizycznie. Zachorowania bardzo często kończyły się śmiercią. Szacuje się, że około 1.000.000 żeglarzy Marynarki Brytyjskiej umarło na szkorbut.
Dlaczego?

Jedną z najbardziej interesujących kosmetologię kwestii jest przenikanie substancji aktywnych przez skórę.

Oczywistym jest przecież fakt, że kosmetyk jest tym skuteczniejszy, im więcej aktywnego składnika pokona barierę warstwy rogowej i dotrze do skóry właściwej.

Konsumenci w swej większości nie wiedzą tymczasem, iż 96-98% produktów kosmetycznych działa tylko na powierzchniowe warstwy skóry, nigdy nie docierając do jej żywych warstw.

Tylko bowiem nieliczne substancje pokonują barierę ochronną epidermy. Należą do nich, jak wiemy np. peptydy (także kolagenowe!).

Inne substancje dobrotliwe dla naszej skóry potrzebują efektywnych nośników. Najbardziej znane z nich to liposomy.